Elk jaar wordt op 28 en 29 december de Winterhike gehouden en georganiseerd door de kerngroep van de Sir Edmund Hillary Stam. Scouts uit heel Nederland komen naar Twente voor deze tweedaagse zwerftocht door het mooie Twentse landschap. Over een totale afstand van ongeveer veertig kilometer moet de deelnemers moeten laten zien dat je de hike-technieken beheerst. Vanuit onze groep hebben 13 deelnemers meegelopen en aantal op post gestaan. Hieronder het verhaal van Kirsten en Sofie wat ze hebben meegemaakt.
Wij lopen dit jaar de Winterhike. Een tocht van 2 dagen waarin we 40 a 45 kilometer lopen. Het is de 4e Winterhike die Kirsten loopt, en de 1e Winterhike voor Sofie. Erg spannend natuurlijk en we zijn ook erg benieuwd hoe we het gaan doen dit jaar.Ons doel is om in de top 10 te komen. We zijn benieuwd of we dat gaan redden. Het thema van dit jaar is 1916, de tijd van de 1e wereld oorlog.
Beginnend, de voorbereiding is natuurlijk erg belangrijk. Zo min mogelijk inpakken, beheersing van routetechnieken en doorzettingsvermogen is een must. Van tevoren pakken we zo min mogelijk in, we moeten alles namelijk zelf in een rugtas meenemen. We zorgen voor een logboek en de benodigde routeschetsen. En dan kan de hike beginnen.
Dag 1:
10.08 is het en dan kan het avontuur beginnen. We starten in Delden met de eerste route. De 1e post waar we aankomen is een post over kleur en water. Toen kwamen we er al achter, dat we niet heel erg goed waren in de praktijk opdracht. We moesten namelijk het water door een paar buizen laten lopen met gaten erin, en helaas ook maar 2 punten. Ook de volgende post ging niet heel goed. We moesten melk naar de buurman brengen in de oorlogstijd, maar helaas zaten er gaten in het blik en dat hebben we helemaal verpest. 
Alle melk liep eruit en toen zijn we maar gaan rennen. En ook bij de Admiraal Kruys post, waar we boodschappen moesten doen voor 12 euro zonder de prijzen van de artikelen te weten, zaten we er ver naast. Totdat…. we bij de ijsbergpost kwamen. We moesten de bommen op de boten gooien, en dat moest precies op de magneet om een punt te krijgen. En tot onze grote verbazing hadden we de hoogte score van de dag tot nu toe gehaald. Nou blijer hadden we niet kunnen zijn. Vol goede moet zijn we verder gelopen en hebben we nog wat posten verpest. Om 8 uur kwamen we eindelijk aan bij het eindpunt in een sporthal in Buurse. Nog snel even het logboek maken en de benodigde schetsen en dat zat de 1e dag er al weer op.
We zijn benieuwd wat we er morgen van gaan maken, maar in tijden van oorlog weet je het natuurlijk nooit.
Benieuwd wat er verder gebeurt? Lees dan snel dag 2!
Dag 2:
We liggen nog lekker te slapen met z’n allen totdat het half 7 is. De muziek gaat aan, de lichten springen aan en het is tijd om uit bed te gaan. Tijd om onze spullen en tassen te pakken en snel weer verder te gaan. Altans dat was de bedoeling. Bij opstaan merkte we dat Sofie niet lekker te pas was. Sofie voelde zich nogal grieperig, maar ze ging het proberen. We pakken onze spullen en willen weg gaan. Helaas duurde dat wat langer dan verwacht, we kwamen in een rij van een half uur voordat we eindelijk weg konden. En toen was het zo ver. Al snel kwamen we aan op de 1e post, de Admiraal Kruys post. Een post met lekkere broodjes hamburger en een opdracht over luchtvaart. We moesten vliegen in vliegtuigen en met een portofoon werd de geblinddoekte piloot verteld welke kant we op moesten. Al ging dat niet helemaal als gepland, aangezien de portofoon soms uitviel en Kirsten 2 keer tegen een ander vliegtuig is aangebotst. Toen besloot Sofie helaas maar toch ziek naar huis te gaan. Jammer maar kan gebeuren. De 1e dag had ze uitgelopen wat toch best wel knap is voor een 1e keer, en volgend jaar gaat ze voor de 2 dagen. Kirsten is daarna verder gelopen met Stan en Femke.
Femke heeft zich toen dubbel zo hard ingezet om de opdrachten met Stan te doen, en om Sofie te vervangen en dus samen met Kirsten de opdrachten te doen. Zo hebben we dat nog 2 posten gedaan. Bij een post met een bal die we door een doolhof moesten laten rollen zonder dat het door een van de gaten zou vallen, en een teken post. Al hebben wij de tekenpost omgetoverd tot een ware karaoke post. We zijn uiteindelijk 1,5 uur op de post gebleven terwijl je iet veel meer dat een kwartiertje nodig had. Maar we hebben daar wel erg veel zang,- en dansplezier gehad. (filmpje staat op Facebookpagina winterhike). En na die post was het al zo ver. Nog even lopen en dan zijn we op het eindpunt. Eenmaal bij het eindpunt aangekomen moesten we aan de bak. Er moest nog een logboek en een fotoschets gemaakt worden. Stan en Femke gingen snel aan de slag, maar Kirsten had Sofie niet meer om te helpen. Snel maakte ik het logboek en Gertjan is zo lief geweest om te helpen met de fotoschets. Alles was klaar, snel inleveren en eindelijk lekker zitten. Daarna was het tijd voor de boerenkoolmaaltijd, de gevonden voorwerpen en de prijsuitreiking. Helaas is niemand van de explorergroep in de top 3 gekomen. Maar….. waar Sofie en ik wel zijn geëindigd is……
Nummer 10!!!! Van de 46. We zijn er heel erg blij mee en kijken nu al uit naar volgend jaar. Misschien dan voor de top 5? Nouja we kunnen in ieder geval daarvoor vast oefenen.
Meer foto’s zijn binnenkort te vinden op de website van de Winterhike.
